جراحی سینوس لیفت (Sinus Lift) یا افزایش ارتفاع سینوس فک بالا، یک روش تخصصی در دندانپزشکی است که برای بیمارانی طراحی شده است که به دلیل تحلیل استخوان در ناحیه خلفی فک فوقانی، امکان کاشت ایمپلنت دندانی را ندارند. این جراحی با بلند کردن غشای سینوس و جایگذاری گرافت استخوانی، فضای مورد نیاز برای استخوانسازی و حمایت از ایمپلنت را فراهم میکند. در ادامه با جراحی لیفت سینوس بیشتر آشنا خواهیم شد.

فهرست محتوا
Toggleضرورت انجام لیفت سینوس
تحلیل استخوان فک پس از از دست دادن دندانهای آسیاب یا پیشآسیاب، یک فرآیند طبیعی است. همزمان، سینوسهای فک بالا که حفرههای هوایی هستند، ممکن است به سمت پایین گسترش یابند و فضای استخوانی باقیمانده را کاهش دهند. این شرایط باعث میشود ارتفاع استخوان برای قرارگیری ایمپلنت کافی نباشد. جراحی سینوس لیفت با ایجاد فضای اضافی زیر سینوس، امکان بازسازی استخوان و کاشت ایمپلنت را فراهم میکند. این روش برای افرادی که ناهنجاریهای مادرزادی، تحلیل شدید استخوان یا نیاز به چندین ایمپلنت در فک فوقانی دارند، ضروری است.
تکنیکهای جراحی لیفت سینوس
دو روش اصلی در جراحی سینوس لیفت وجود دارد: روش پنجره جانبی و روش استئوتوم.
- روش پنجره جانبی: در روش پنجره جانبی (Lateral Window Technique)، جراح از طریق برش لثه به دیواره جانبی سینوس دسترسی پیدا میکند. سپس بخشی از استخوان بهصورت یک پنجره برداشته میشود تا غشای سینوس نمایان شود. این غشا بهآرامی بلند شده و گرافت استخوانی در فضای زیرین قرار میگیرد. بهبودی کامل این روش بین ۴ تا ۱۲ ماه طول میکشد و نرخ موفقیت بلندمدت آن حدود ۹۴٪ گزارش شده است.
- روش استئوتوم: روش استئوتوم (Osteotome Technique) یک روش کمتهاجمیتر است که برای بیمارانی با حداقل ارتفاع استخوان (کمتر از ۴ میلیمتر) مناسب است. در این روش، جراح با استفاده از ابزاری بهنام استئوتوم، کف سینوس را بهصورت کنترلشده بلند میکند. اغلب اوقات، ایمپلنت همزمان با این جراحی قرار داده میشود و دوره بهبودی آن کوتاهتر (۱.۵ تا ۳ ماه) است.
عوارض احتمالی و مدیریت آن
جراحی سینوس لیفت مانند هر عمل جراحی دیگر، با خطراتی همراه است. شایعترین عارضه، پارگی غشای سینوس است که در روش پنجره جانبی ۱۹٪ و در روش استئوتوم ۳.۸٪ احتمال وقوع دارد. در صورت پارگی، جراح ممکن است غشا را ترمیم یا جراحی را به تعویق بیندازد. عفونت نیز در روش پنجره جانبی با احتمال ۲.۹٪ گزارش شده است. سایر عوارض شامل تورم، درد، کبودی صورت و در موارد نادر، آسیب عصبی موقت یا دائمی است.
برای کاهش عوارض، بیماران باید از فین کردن بهمدت دو هفته خودداری کنند، داروهای تجویزی مانند آنتیبیوتیکها را بهطور منظم مصرف نمایند و از فعالیتهای فیزیکی شدید در روزهای اول پس از عمل اجتناب کنند.
فرآیند بهبودی و مراقبتهای پس از عمل
دوره بهبودی جراحی لیفت سینوس معمولاً بین ۳ تا ۶ ماه طول میکشد تا گرافت استخوانی با بافت طبیعی ادغام شود. در برخی موارد، ایمپلنت همزمان با جراحی قرار داده میشود تا نیاز به عمل مجدد کاهش یابد. بیماران در روزهای اول پس از عمل ممکن است درد خفیف تا متوسط را تجربه کنند که با مسکنهای رایج مانند ایبوپروفن قابل کنترل است. تورم و کبودی نیز معمولاً پس از ۲ تا ۳ روز به اوج خود میرسد و بهتدریج کاهش مییابد.
جایگزینهای جراحی سینوس لیفت
در صورت عدم تمایل به جراحی سینوس لیفت، گزینههای جایگزینی مانند ایمپلنتهای کوتاهتر (در صورت وجود استخوان کافی)، پروتزهای متحرک یا بریجهای دندانی وجود دارد. ایمپلنتهای زایگوماتیک نیز گزینهای پیشرفتهتر هستند که در استخوان گونه قرار میگیرند و نیازی به جراحی سینوس ندارند.
بیشتر بدانید: هزینه جراحی سینوس لیفت سال 1404
کلام پایانی
جراحی لیفت سینوس یک راهکار ایمن و مؤثر برای بیمارانی است که به دلیل تحلیل استخوان، امکان کاشت ایمپلنت دندانی را از دست دادهاند. انتخاب روش مناسب به عوامل آناتومیک بیمار، میزان استخوان باقیمانده و تجربه جراح بستگی دارد. رعایت دستورات پس از عمل و مشاوره با متخصصان مجرب، احتمال موفقیت این جراحی را بهطور چشمگیری افزایش میدهد. برای دریافت اطلاعات بیشتر یا برنامهریزی جراحی، با کلینیکهای تخصصی دندانپزشکی تماس بگیرید.
برای مشاوره رایگان یا دریافت نوبت در کلینیک دندانپزشکی نسترن، با شمارۀ ۰۲۱۸۸۷۴۱۶۴۰ تماس حاصل فرمایید.
سؤالات متداول
این جراحی برای بیمارانی توصیه میشود که به دلیل تحلیل استخوان ناشی از از دست دادن دندانهای آسیاب یا پیشآسیاب، ارتفاع استخوان کافی برای ایمپلنت ندارند. همچنین در موارد ناهنجاریهای مادرزادی یا نیاز به چندین ایمپلنت در فک بالا کاربرد دارد.
مدت زمان جراحی بسته به روش مورد استفاده و پیچیدگی عمل بین ۴۵ دقیقه تا ۲ ساعت متغیر است.
گرافت استخوانی معمولاً پس از ۳ تا ۶ ماه با استخوان طبیعی ادغام میشود. در برخی موارد، ایمپلنت همزمان با جراحی قرار میگیرد تا نیاز به عمل مجدد کاهش یابد.
ایمپلنتهای کوتاهتر (در صورت وجود استخوان کافی)، پروتز متحرک یا بریج دندانی، ایمپلنتهای زایگوماتیک (استخوان گونه).
خیر. جراحی تحت بیحسی موضعی انجام میشود و درد پس از عمل با مسکنهای رایج کنترل میشود.
خطر شکست جراحی کم است (۱.۹٪ در روش پنجره جانبی)، اما در افراد سیگاری یا مبتلایان به بیماریهای زمینهای احتمال آن افزایش مییابد.